Σύμφωνα με μια Βουδίστρια καλόγρια από την Ταϊβάν, με το όνομα Yifa, όταν είσαι θυμωμένος ή έχεις έντονα συναισθήματα, αντιλαμβάνεσαι αυτά τα συναισθήματα ως αληθινά.  Όμως όταν διαλογίζεσαι ή περιεργάζεσαι αυτά τα συναισθήματα, το θυμό, το φόβο, το υπερβολικό άγχος, διαπιστώνεις ότι αυτά τα πράγματα δεν είναι αληθινά, δεν είναι χειροπιαστά, σαφή, ξεκάθαρα.

Γνωρίζουμε καλά πως η απόλαυση τείνει να εξαφανίζεται και να μας αφήνει ανικανοποίητους. Πάντα υπάρχει ένα είδος υποβόσκουσας λαχτάρας ό,τι και αν παίρνουμε, είτε είναι χρήματα είτε σεξ είτε οτιδήποτε άλλο. Στην αρχή αισθανόμαστε καλά αλλά έρχεται η ώρα που φεύγει ο ενθουσιασμός και θέλουμε περισσότερο. Δηλαδή, η απόλαυση δεν διαρκεί.

Όπως δείχνει η έρευνα, θεωρούμε λιγότερο «ανθρώπους» τις μειονότητες και τους ευάλωτους. Για παράδειγμα, σε μια μελέτη σάρωσης εγκεφάλου, οι Harris & Fiske (2006) διαπίστωσαν ότι μια μικρή ομάδα μαθητών παρουσίαζε λιγότερη νευρωνική δραστηριότητα που σχετίζεται με τη σκέψη για τους ανθρώπους, όταν έβλεπαν τις εικόνες αστέγων ή τοξικομανών σε σύγκριση με άτομα υψηλότερου status.

Δυστυχώς η έρευνα υποδεικνύει ότι είμαστε ηθικοί υποκριτές. Ας κρατούμε επιφυλάξεις με όσους σπεύδουν να καταδικάσουν τις ηθικές αδυναμίες των άλλων. Οι κήρυκες της ηθικής είναι πιθανότατα και οι ίδιοι ένοχοι, αλλά παίρνουν πολύ πιο ελαφρά τις δικές τους παραβάσεις. 

Εάν οι άνθρωποι ήταν ορθολογικοί και ανοιχτόμυαλοι, τότε προκειμένου να διορθώσουμε τις ψευδείς πεποιθήσεις κάποιου, θα χρειαζόταν απλά να του παρουσιάσουμε κάποια σχετικά δεδομένα. 

Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, φαίνεται ότι προτιμούμε αναποτελεσματικούς ηγέτες με ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά. 

Έχετε παρατηρήσει πόσο πολλά προβλήματα παραμένουν στη ζωή μας παρόλη την προσπάθεια που κάνουμε να τα επιλύσουμε; Η έρευνα δείχνει ότι υπάρχει μια ιδιορρυθμία στον τρόπο με τον οποίο ο ανθρώπινος εγκέφαλος επεξεργάζεται πληροφορίες ώστε όταν κάτι γίνεται σπάνιο, μερικές φορές το «βλέπουμε» πολύ περισσότερο από ποτέ.