Για να καταλάβουμε πως αναπτύσσονται τα στοιχεία του θυμού, θα κάνουμε ένα σύντομο ταξίδι στην εξελικτική ψυχολογία.

Το νεογέννητο και η δύναμη της άνευ όρων αγάπης

Όταν γεννιόμαστε, τις πρώτες στιγμές που ξεπροβάλλουμε μέσα απ’ τη μητέρα μας σαν ξεχωριστά άτομο, είμαστε τελείως ανοιχτοί, ευάλωτοι και ευεπηρέαστοι.

Πολλοί από μας έχουμε ρυθμιστεί/προγραμματιστεί κατά την παιδική ηλικία και από την σχολική εκπαίδευση να είμαστε παθητικοί και «καλοί», με συνέπεια να απορρίψουμε και να αποκηρύξουμε ζωτική ενέργεια και συναισθήματα που μας επιτρέπουν να κυνηγήσουμε τα όνειρά μας.

Ο θυμός είναι ένα βασικό ανθρώπινο συναίσθημα που ο πραγματικός του σκοπός είναι να μας βοηθά να προστατεύουμε τον εαυτό μας. Για τους προγόνους μας, ο θυμός ήταν πολύ σημαντικός για την επιβίωσή τους γιατί απελευθερώνει κρυμμένη φυσική και συναισθηματική ενέργεια για την προστασία του όντος σε κατάσταση επείγοντος. Είναι μια φυσική αμυντική αντίδραση σε απειλές, σε αντιλαμβανόμενη απώλεια και στην επιθετικότητα των άλλων.

Τα παιδιά που έχουν δει τους γονείς τους να κάνουν κακή χρήση του θυμού, μπορεί να αντιδρούν με παρόμοιο τρόπο στην ενήλικη ζωή τους. Μπορεί να νιώθουν ότι δεν είναι ικανοί να ελέγξουν τα συναισθήματά τους λόγω της «επιδρομής» του θυμού.

Η σχετική έρευνα υποδεικνύει ότι μέσα σε μια ομάδα υπάρχουν ισχυρές πιέσεις για συμμόρφωση προς αυτήν, οι οποίες μπορεί να επιφέρουν επιθετικότητα.  

Οι έρευνες που παρουσιάζουμε εδώ εστιάζουν στην ισχύ της ομάδας και εξετάζουν τις ισχυρές επιδράσεις για συμμόρφωση στους κανόνες ομάδων της καθημερινής ζωής όπου τα μέλη αισθάνονται μια σταθερή αφοσίωση.