Σ’ αυτό το στάδιο, τα ζευγάρια αναζητούν μια απάντηση για την αδυναμία τους να συλλάβουν παιδί. Παρότι η περίοδος του ιατρικού ελέγχου μπορεί να είναι διφορούμενη, στρεσογόνος και δαπανηρή, η πιθανότητα να βρεθεί διάγνωση και λύση, δίνει μια νέα αίσθηση ελπίδας και κατεύθυνσης. Το να είσαι στα χέρια ενός καλού γιατρού, μπορεί επίσης να είναι καθησυχαστικό.
Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, τα ζευγάρια μπορεί να νιώθουν ότι χάνουν τον έλεγχο, ότι οι γιατροί και οι εξετάσεις αρχίζουν να ελέγχουν τη ζωή τους. Η καθημερινότητα τώρα στρέφεται γύρω από ιατρικά ραντεβού και τον έμμηνο κύκλο. Μπορεί να υπάρχει θυμός ή απογοήτευση για το σώμα τους και σκέψεις όπως "Γιατί εγώ;" ή "Τι έκανα για να αξίζω κάτι τέτοιο;" Συχνά εμφανίζεται μνησικακία για τους άλλους που είναι σε εγκυμοσύνη ή έχουν παιδιά, οι οποίοι δεν χρειάστηκε να υπομείνουν αυτή τη φυσική, ψυχολογική και οικονομική πίεση για να συλλάβουν τα παιδιά τους. Η αίσθηση της σεξουαλικότητας μπορεί να μειωθεί – αυτό που ήταν αυθόρμητο και διασκεδαστικό, τώρα είναι κάτω από έλεγχο και παρακολούθηση. Πιθανά υπάρχει ντροπή και αμηχανία για το ότι δεν "λειτουργούν" κανονικά και ανάγκη για μυστικότητα. Το να εξηγούν τις εξετάσεις γονιμότητας στους άλλους, μπορεί να τους φέρνει σε μεγάλη αμηχανία και έτσι να αποξενωθούν από την οικογένεια και τους φίλους. Ίσως υπάρξει δυσκολία στην επικοινωνία με τον σύντροφο και τα κοντινά πρόσωπα. Ακόμα και καλοπροαίρετες συμβουλές και γνώμες από όσους δεν έχουν περάσει ανάλογη εμπειρία, μπορεί να είναι πολύ ενοχλητικές για το ζευγάρι που συχνά νιώθει ότι αυτοί που έχουν παιδιά ή είναι σε εγκυμοσύνη, δεν τους καταλαβαίνουν. Τελικά, η επίσημη διάγνωση ίσως δημιουργήσει σοκ, μούδιασμα και συχνά μια μεγάλη αίσθηση ανακούφισης.
Τι μπορείτε να κάνετε για να αντιμετωπίσετε αυτή τη δοκιμαστική περίοδο:
- Ενημερωθείτε. Συλλέξτε όσο περισσότερες πληροφορίες μπορείτε για την υπογονιμότητα, τις δυνατότητες θεραπείας, την ασφαλιστική κάλυψη. Θα νιώσετε λιγότερο θυματοποιημένοι από την κατάσταση και πιο ικανοί να πάρετε αποφάσεις.
- Επικοινωνήστε τα συναισθήματα και τους φόβους σας με το σύντροφό σας, σε τακτική βάση. Δώστε υποστήριξη ο ένας στον άλλο και κατανοήστε ότι αυτή είναι μια έντονη περίοδος και για τους δύο, άσχετα με το πόσο ο καθένας το δείχνει εξωτερικά.
- Είναι σημαντικό να πηγαίνετε μαζί στα ραντεβού με το γιατρό, ώστε να κατανοείτε και οι δύο τις εξετάσεις και τις διαδικασίες.
- Έχετε υπόψη ότι μπορεί να υπάρξουν περίοδοι κατάθλιψης και άγχους. Δώστε στον εαυτό σας προσωπικό χρόνο να επεξεργαστείτε τα συναισθήματα και τις σκέψεις σας.
- Ζητήστε υποστήριξη από τους φίλους και την οικογένεια. Πείτε τους συγκεκριμένα τι χρειάζεστε απ’ αυτούς.
- Φτιάξτε έναν κατάλογο με όλα όσα σας ανησυχούν και θέλετε να ρωτήσετε το γιατρό σας. Είναι αναμενόμενο να έχετε νευρικότητα κατά τη διάρκεια ενός ραντεβού και συχνά μπορεί να θυμηθείτε εκ των υστέρων πράγματα που θα θέλατε να είχατε ρωτήσει όταν ήσασταν εκεί.
Η περίοδος της αξιολόγησης μπορεί να δοκιμάσει έντονα τον γάμο. Είναι μια δύσκολη και τραυματική φάση και για τους δύο συντρόφους. Η αμοιβαία συναισθηματική υποστήριξη και η κοινή ενασχόληση θα ανακουφίσει από το άγχος και θα βοηθήσει ώστε το ζευγάρι να παραμείνει ενωμένο. Σε πολλά ζευγάρια, ισχυροποιείται η σχέση και αυξάνει η αίσθηση της ασφάλειας, καθώς μαθαίνουν να ακουμπούν ο ένας στον άλλο για τον απαιτούμενο καθησυχασμό και ενθάρρυνση. Να θυμάστε ότι η υπογονιμότητα δεν είναι πρόβλημα της γυναίκας ή του άντρα αλλά πρόβλημα του ζευγαριού και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Χρειάζεται πλήρης αφοσίωση και από τους δύο συντρόφους.
Όροι και Προϋποθέσεις Αναδημοσίευσης Περιεχομένου
Συγγραφέας άρθρου: Παναγιώτα Δ. Κυπραίου Ψυχολόγος Υγείας (MSc) - Σωματική & Gestalt Ψυχοθεραπεύτρια (ECP) - Επόπτρια Σωματικής Ψυχοθεραπείας - Συντονίστρια Σχολών Γονέων https://www.psychotherapeia.net.gr
Διαβάστε επίσης
