Πριν ξεκινήσει η επεξεργασία του «υλικού», δίνεται στο θεραπευόμενο η ευκαιρία να αντιληφθεί τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος ανταποκρίνεται σε ένα διεστιακό ερέθισμα - είτε πρόκειται για έναν ήχο, ένα άγγιγμα ή κίνηση των ματιών δεξιά και αριστερά - καθώς εστιάζει  σε μια εικόνα και στις αισθήσεις του σώματός του.

Διεστιακό ερέθισμα είναι ένα εναλλασσόμενο ερέθισμα από τη μία πλευρά του σώματος στην άλλη, δηλαδή, από αριστερά προς τα δεξιά. Οι τύποι διέγερσης μπορεί να είναι: μια κίνηση του χεριού ή ένα φωτεινό σήμα που καθοδηγεί τα μάτια αμφίπλευρα ή ένας ήχος που εναλλάσσεται από το ένα αυτί στο άλλο ή ένας αμφίπλευρος ρυθμικός χτύπος που μπορεί να γίνει αισθητός μέσα από την αφή.

Ο θεραπευόμενος καλείται να δημιουργήσει εσωτερικά έναν «Ασφαλή Τόπο» ή «Ήρεμο Τόπο», δηλαδή ένα συναισθηματικό καταφύγιο μέσω του οποίου θα μπορεί να ανακτήσει τη σταθερότητα και να ηρεμήσει όταν στρεσάρεται πολύ ή έχει άλλα ανυπόφορα συναισθήματα.

Χρησιμοποιώντας τον «Ασφαλή Τόπο», ο θεραπευόμενος δοκιμάζει την εμπειρία του διεστιακού ερεθίσματος και έχει τη δυνατότητα να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του. Επίσης αποκτά μια προσαρμοστική στρατηγική διαχείρισης που μπορεί να χρησιμοποιήσει στην καθημερινότητά του όταν νιώθει κάποια αναστάτωση αλλά και μέσα στη συνεδρία όταν επεξεργάζεται το δυσάρεστο «υλικό» εάν αυτό γίνει πολύ συνταρακτικό και δεν μπορεί να το ανεχτεί.

Θα χρειαστεί να κάνει εξάσκηση στον «Ασφαλή Τόπο» και εκτός συνεδρίας αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα «μονοπάτι» στον εγκέφαλό του. Είναι όπως το μονοπάτι που φτιάχνεται στο γρασίδι: ξεκινάει όταν λυγίζει το χορτάρι καθώς πατιέται και όσο περισσότερο πατιέται, τόσο περισσότερο χαράζεται. Έτσι, κάποια στιγμή ο καθένας στη γειτονιά μπορεί να βρει μόνος του την παράκαμψη, ακολουθώντας το μονοπάτι. Το ίδιο γίνεται και με τον Ασφαλή Τόπο. Εάν το εξασκήσεις αρκετά, τότε όταν το χρειαστείς, θα πρέπει μόνο να σκεφτείς τη λέξη και το σώμα σου θα αρχίσει να ηρεμεί. 

Στη φάση της προετοιμασίας, ο θεραπευόμενος μαθαίνει ακόμη να χρησιμοποιεί το σήμα «STOP» κατά την επεξεργασία, εφόσον χρειαστεί, και να «πηγαίνει» στον «Ασφαλή Τόπο» του μέχρι να είναι έτοιμος να συνεχίσει την επεξεργασία.

Επιπλέον, καθοδηγείται να «δημιουργήσει» ένα «θησαυροφυλάκιο»: ένα «δοχείο» που θα τον βοηθά να διαχειρίζεται κάποια δυσάρεστα συναισθήματα και αναμνήσεις που έχει. Το δοχείο χρειάζεται να είναι αρκετά άνετο και ανθεκτικό ώστε να φιλοξενεί όσο χρόνο χρειάζεται ό, τι «τοποθετείς» σ’ αυτό και να έχει ένα αμφίδρομο σύστημα που θα επιτρέπει να βάζεις και να βγάζεις τα «πράγματα» που θέλεις χωρίς να διαφεύγει άλλο υλικό που βρίσκεται ήδη μέσα.

Όροι και Προϋποθέσεις Αναδημοσίευσης Περιεχομένου

Συγγραφέας άρθρου: Παναγιώτα Δ. Κυπραίου MSc Ψυχολογία Υγείας, MBPsS - Σωματική & Gestalt Ψυχοθεραπεύτρια (ECP) - Επόπτρια Σωματικής Ψυχοθεραπείας - Συντονίστρια Σχολών Γονέων https://www.psychotherapeia.net.gr