Όταν ενεργοποιείται το καταθλιπτικό μοτίβο σας, πιθανότατα αισθάνεστε απελπισία και χαμηλή ενέργεια. Η φυσικές σας αντοχές, η ζωντάνια και η ενέργειά σας είναι σε ύφεση. Σας είναι δύσκολο να κάνετε ακόμη και τις βασικές καθημερινές δουλειές στο σπίτι.
Μπορεί να νιώθετε ληθαργικός και να πιστεύετε ότι δεν έχει κανένα νόημα να κάνετε οτιδήποτε γιατί η ζωή σας φαίνεται απαίσια. Βουλιάζετε στη μιζέρια και στη νωθρότητα.
Ίσως έχετε μειωμένη όρεξη, δυσκολία να κοιμηθείτε ή αντίθετα, να κοιμάστε πάρα πολύ. Μπορεί να απομονώνεστε από τους περισσότερους ανθρώπους, επειδή δεν βρίσκετε κανένα νόημα στο να προσπαθήσετε να σχετιστείτε μαζί τους. Ακόμα και όταν είστε μαζί με άλλους, είστε αποσυρμένος και κακοδιάθετος. Έτσι απομονώνεστε όλο και περισσότερο, γεγονός που αυξάνει την αίσθηση της απελπισίας και της θλίψης.
Μέσα σας μπορεί να αισθάνεστε άδειος και γκρίζος, χωρίς ζωή. Ίσως επίσης να αισθάνεστε άσχημα για τον εαυτό σας. Ενδεχομένως να πιστεύετε ότι ο λόγος πίσω από την απελπισία σας είναι ότι υπάρχει κάτι εγγενώς προβληματικό σε σας. Ότι είστε άχρηστος ή ανεπαρκής και γι' αυτό η ζωή σας δεν πάει καλά. Πιστεύετε ότι είστε βαθιά προβληματικός και έχετε πολύ πόνο σχετικά μ’ αυτό, αν και ο πόνος μπορεί να είναι θαμμένος πίσω από την ψυχρότητα.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Υπό τη θεώρηση της προσέγγισης IFS (Internal Family Systems), το «καταθλιπτικό μέρος» του εαυτού σας, σας κάνει σκόπιμα να νιώθετε χαμηλή ενέργεια και απελπισία. Ίσως φοβάται ότι εάν σας επιτρέψει να είστε ενεργητικός και αισιόδοξος, θα απογοητευτείτε και πάλι, όπως έχει συμβεί τόσες πολλές φορές στο παρελθόν. Είναι πιθανό ότι όταν ήσασταν αισιόδοξος και μετά απογοητευτήκατε, το χτύπημα ήταν πολύ πιο επώδυνο. Έτσι, το «καταθλιπτικό μέρος» σας μπορεί να προσπαθεί να σας προστατεύσει από το να νιώσετε αυτό τον πόνο. Φυσικά, στην πραγματικότητα σας προκαλεί απίστευτο πόνο και καταστρέφει τη ζωή σας, αλλά αυτό δεν το αντιλαμβάνεται.
Το «καταθλιπτικό μέρος» προσπαθεί να προστατεύσει ένα άλλο μέρος του εαυτού σας, συνήθως ένα «στερημένο μωρό», που αντιστοιχεί σε ένα πληγωμένο εσωτερικό παιδί το οποίο έχει ανικανοποίητες ανάγκες επειδή δεν πήρε ποτέ αρκετή φροντίδα και αγάπη από τη μητέρα (ή το βασικό φροντιστή). Ο δεσμός μητέρας-παιδιού δεν ήταν αρκετά ασφαλής για το παιδί, ίσως επειδή η μητέρα ήταν απασχολημένη με άλλα παιδιά ή αντιμετώπιζε δικά της προβλήματα, οπότε το «στερημένο μωρό» αισθανόταν εγκατάλειψη.
Έτσι, όταν το «στερημένο μωρό» πυροδοτείται από κάποια σημαντική απώλεια (μιας δουλειάς, ενός συνεργάτη, του γονέα κλπ), αναδύεται ο πόνος του «μωρού», οπότε παρεμβαίνει το «καταθλιπτικό μέρος» για να μειώσει αυτό τον πόνο. Μπορεί επίσης, να προσπαθεί να σας εμποδίσει να νιώσετε αισιόδοξος και πάλι, έτσι ώστε να μην υπάρξει άλλη απογοήτευση!
Τρόπος αποκατάστασης
Χρειάζεται να έρθετε σε επαφή με το «στερημένο μωρό» από τον «αυθεντικό Εαυτό1» και να του δώσετε τη φροντίδα που χρειάζεται. Να κρατήσετε το μωρό, να του πείτε πόσο πολύ το αγαπάτε και πόσο πολύτιμο είναι. Ανάμεσα στις θεραπευτικές συνεδρίες, χρειάζεται να διατηρήσετε τη σύνδεσή σας με το «στερημένο μωρό» και να φροντίσετε να διαβεβαιώσετε το μωρό ότι θα είστε η «μητέρα» που χρειάζεται και ότι δεν θα είναι ποτέ πια μόνο του και παραμελημένο. Σταδιακά το «στερημένο μωρό» θα μετατραπεί σε ένα ευτυχισμένο, χαρούμενο μωρό και στη συνέχεια θα εξελιχθεί σε ένα ενθουσιώδες, παιχνιδιάρικο, τολμηρό παιδί.
Όταν το «καταθλιπτικό μέρος» δει αυτή τη μεταμόρφωση στο «στερημένο μωρό», θα συνειδητοποιήσει ότι δεν χρειάζεται πλέον να σας συνθλίβει και να σας απελπίζει. Το «μωρό» δεν θα χρειάζεται πλέον την προστασία του «καταθλιπτικού μέρους», οπότε θα μπορεί να χαλαρώσει και να σταματήσει να σας καταθλίβει. Η ενέργεια και ο ενθουσιασμός σας για τη ζωή θα επιστρέψει. Θα αρχίσετε να χτίζετε την αυτοπεποίθηση σας και να νιώθετε ζωντάνια και ενεργητικότητα. Θα έχετε διάθεση και ενθουσιασμό για να κάνετε τα βήματα που χρειάζεται ώστε να κυνηγήσετε τα όνειρά σας και να βελτιώσετε τη ζωή σας. Θα επανασυνδεθείτε με κάποιους φίλους σας και θα κάνετε και νέους φίλους. Θα αρχίσετε να βγαίνετε πάλι, θα έλκετε το άλλο φύλο με τη ζωντάνια σας και θα είστε ανοιχτοί να συνδεθείτε μαζί τους.
[1] Η προσέγγιση IFS αναγνωρίζει ότι ο καθένας από εμάς έχει έναν πνευματικό πυρήνα, έναν αυθεντικό Εαυτό που διαθέτει -από τη φύση του- συμπόνια και ενδιαφέρον για τους ανθρώπους και ειδικά για τα δικά μας μέρη. Θέλει να συνδεθεί με κάθε μέρος μας, να το γνωρίσει και να το κατανοήσει. Ο αυθεντικός Εαυτός είναι βασικός συντελεστής της θεραπείας. Είναι σε θέση να μένει ήρεμος και στο κέντρο του, παρά τα ενίοτε έντονα συναισθήματα που μπορεί να αισθάνονται τα διάφορα μέρη μας. Ο καθένας μας έχει έναν αυθεντικό Εαυτό, αν και σε μερικούς ανθρώπους μπορεί να μην είναι εύκολα προσβάσιμος.
Όροι και Προϋποθέσεις Αναδημοσίευσης Περιεχομένου
Συγγραφέας άρθρου: Παναγιώτα Δ. Κυπραίου MSc Ψυχολογία Υγείας, MBPsS - Σωματική & Gestalt Ψυχοθεραπεύτρια (ECP) - Επόπτρια Σωματικής Ψυχοθεραπείας - Συντονίστρια Σχολών Γονέων https://www.psychotherapeia.net.gr
